Obiekt wybudowany w 1707 roku jako budynek mieszkalny dla organisty i jednocześnie nauczyciela w szkole. Pierwszym mieszkańcem był Jarosław Jaroszewicz. W 1819 roku posadę nauczyciela objął Lompa.

Pierwsze wzmianki o parafii w Lubszy pochodzą z 1374 roku i związane są z poborem świętopietrza. Pierwszy kościół zbudowany na przełomie XIV i XV wieku spłonął albo w czasie wojen husyckich albo w okresie wojny między Władysławem Jagiełłą a skięciem Władysławem Opolczykiem. Następny kościół murowany powstał prawdopodobnie w połowie XV wieku. Jego fundatorem był Piotr z Lubszy, właściciel tutejszych dóbr.

Woźniki są wzmiankowane w dokumencie biskupa krakowskiego Fulka z 1206 r. Prawdopodobnie pod koniec XIII w. miasto posiadało drewniany kościół pod wezwaniem św. Walentego (wzmiankowany w 1490 r.). Na tym samym miejscu w roku 1696 wzniesiono nowy drewniany kościół, również pod tym samym wezwaniem. Po lokacji miasta (przed 1386 r.) wybudowano drugi kościół pod wezwaniem św. Katarzyny, który po zmianie lokacji w połowie XV w. stał się centrum parafii. Kościół parafialny został ujęty w rejestrze zabytków. Decyzją Wojewódzkiego Oddziału Ochrony Zabytków w Częstochowie z 16 grudnia 1997 r., wpisano dodatkowo do rejestru zabytków 17 przedmiotów ruchomych (m.in. ołtarze, rzeźby, kielichy i inne przedmioty kultu)[1]. Na terenie parafii znajduje się też zabytkowy kościół św. Walentego.