Budynek starej portierni powstał na przełomie XIX/XX w. i założony został na planie zbliżonym do kwadratu. Budynek wzniesiony jest z cegły otynkowanej i nakryty jest wielospadowym dachem z dachówki w którym mieści się ślepa wystawka. Budynek jest jednokondygnacyjny z dwukondygnacyjną wieżą w narożu. W przyziemiu wieży znajduje się małe okno zamknięte łukiem odcinkowym. Powyżej wieża wsparta jest podporą i po obu stronach której mieści dwa okna w półkoliście zamkniętych wnękach. Wieża nakryta jest dachem płaskim. Pozostałe elewacje budynku zawierają proste otwory drzwiowe i okienne zaakcentowane masywnymi parapetami.

Budynek portierni szpitala jest parterowy z użytkowym poddaszem. Budynek wzniesiony został z cegły i otynkowany. Budynek nakryty jest dachem wielospadowym z wystawką. Budynek posiada prostokątne otwory okienne i drzwiowe obwiedzione tynkowanymi opaskami.

Rok powstania: XVIII w.

Figura na dwuwarstwowym, schodkowym stopniu. Święty przedstawiony w kontrapoście, w standardowym stroju, bez stuły. Głowę zwraca w kierunku dużego krzyża trzymanego na lewym ramieniu i podtrzymywanego prawą ręką. Postument w formie słupa o prostokątnym przekroju, na płaskiej stopce. Wydatny, płaski, daszkowy gzyms, ku dołowi zwężający się esowatym profilem. Figura stoi pośrodku wyłożonego kostką rynku, ocieniona przez rozłożysty klon.

Wieża ciśnień została wybudowana w latach trzydziestych ubiegłego wieku. Wykonawcom udało się ukończyć inwestycję przed wybuchem drugiej wojny światowej. Zanim do Lublińca wkroczyły wojska niemieckie na dachu wieży było ulokowane stanowisko polskiego wojska tj. żołnierzy 74 GPP. Niemieckim samolotom nie udało się 1 września 1939r. zniszczyć budowli. Zrzucone bomby zamiast trafić w więżę uderzyły w przydrożny krzyż umiejscowiony przy skrzyżowaniu ulicy Częstochowskiej oraz Kochcickiej.