W Cesarstwie Habsburgów Zamek Lubliniecki oraz inne dobra miasta przez 55 lat były przedmiotem zastawów, a od 1587 roku kolejno własnością rodów, m. in. Kochcickich. od 1645 roku hr. Cellarych, a od 1727 roku de Garnier. W 1742 r. w wyniku I wojny śląskiej, Dolny Śląsk i Księstwo Opolskie weszły w skład Królestwa Prus. Dlatego zamek stał się własnością kolejnych rodów m. in. hr. F. Grotowskiego i hr. A. Renarda, az wreszcie państwa pruskiego.

W centrum wsi ulokowany jest kościół pw. św. Jana Chrzciciela z przylegającym cmentarzem, wybudowany w latach 60. XX w.

Kościół rzymskokatolicki w dekanacie Lubliniec, diecezji gliwickiej. Znajduje się na granicy Lublińca i wsi Jawornica, jednak administracyjnie należy do Jawornicy w gminie Kochanowice.

Panoramę wsi wieńczy neobarokowy kościół parafialny p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego  wybudowany w latach 1922-1923. Pod przewodnictwem miejscowego Proboszcza parafianie podejmują wiele inicjatyw służących odnowie wsi oraz zachowaniu dziedzictwa kulturowego historycznego miejscowości. Duża część tych działań np. obchody tradycyjnych świąt, dożynki wiejskie, realizowana jest na terenie otaczającym Kościół Parafialny p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego, a część  również w samym kościele. Z tego punktu widzenia kościół i otaczający go teren posiadają szczególne znaczenie dla zaspokajania potrzeb społeczno-duchowych mieszkańców wsi Zborowskie. Ze względu na cechy funkcjonalno-przestrzenne  terenu, na którym znajduje się kościółek jak i sam zabytkowy charakter tej świątyni i kościół i teren mogą w jeszcze większym stopniu realizować potrzeby lokalnej społeczności. 

Budynek przy ul. Paderewskiego 7 zbudowano w latach 1894-1895 jako siedzibę "stanów powiatowych". W okresie międzywojennym znajdowało się tu starostwo powiatowe.

Kapliczka Drewniana Św. Barbary powstała w 1740 r. Znajduje się przy ul. Powstańców 1 w Boronowie.

Kościół pw. Narodzenia NMP w Gwoździanach – kościół w Gwoździanach, powiat lubliniecki, diecezja opolska.

Kościół wzniesiony w 1576 r. w Kościeliskach k. Olesna (w pierwotnej lokalizacji pod wezwaniem Nawiedzenia NMP), przeniesiony do Gwoździan w latach 1976-1978. Świątynia usytuowana na sztucznym wzniesieniu, konstrukcji zrębowej z wieżą konstrukcji słupowej. Prezbiterium zamknięte trójbocznie, przy nim zakrystia od zachodu. Nawa na rzucie prostokąta z wejściem bocznym od wschodu. Wieża czołowa przylega do nawy od południa , datowana na XVII/XVIII w. o ścianach szalowanych deskami z hełmem ośmiobocznym, baniastym z latarnią. Dach świątyni siodłowy kryty gontem, nad nawą sześcioboczna wieżyczka na sygnaturkę, nakryta baniastym hełmem. Na zewnątrz ściany pobite gontem. Dawne wyposażenie w nowszym kościele parafialnym w Kościeliskach. Wnętrze świątyni w Gwoździanach – współczesne.

Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego.

Gmina Żydowska utworzyła kirkut w 1845 r. Na jego terenie zbudowano budynek parterowy mieszczący: kaplicę, kostnicę, pomieszczenie rytualnych obmywań, mieszkanie dla grabarza. Kirkut otoczono murem z czerwonej cegły z dwoma bramami, istniejącymi do dnia dzisiejszego oraz podzielono na 3 parcele: osobno chowano dzieci, mężczyzn i kobiety.

W 1755 r. koloniści niemieccy wznieśli w Piasku kaplicę ewangelicką oraz uruchomili szkołę. Kaplica wkrótce uległa ona spaleniu. W 1760 r. w jej miejsce zbudowali kościół, który w pierwotnej postaci zachował się do dzisiaj. Na wyposażeniu kościoła oryginalny ołtarz ambonowy.