Atrakcje turystyczne
Wyszukiwarka atrakcji:
Cmentarz Parafialny w Woźnikach
Cmentarz położony przy ulicy Tarnogórskiej, został założony na przełomie XVII i XVIII wieku, powiększony w 1913 roku, niwelując przy okazji grodzisko. Teren cmentarza rozdzielony jest drogą na dwie części. Południowa, starsza, skupia się wokół kościoła p.w. św. Walentego. Aleje obsadzono szpalerami tiu. Najstarszy zachowany nagrobek pochodzi z 1805 roku. Tutaj znajduje się również nagrobek Józefa Lompy. Ponadto jest tu mogiła powstańców śląskich, zbiorowa mogiła żołnierzy polskich poległych we wrześniu 1939 roku.
Czytaj dalejCmentarz rzymsko-katolicki przy kościele p.w. Św. Jakuba Starszego
Czas powstania – około XIV w. Rozbudowywany m.in. w roku 1827, co poświadcza poniższy fragment Józefa Lompy kroniki kościoła w Lubszy 1817-1832: „Z początkiem następnego (1827) roku (…) powiększono otoczenie o nowy cmentarz z polecenia zwierzchności duchownej, który przez miejscowego proboszcza uroczyście został poświęcony. Koszta wyniosły, oprócz transportu i pomiarów, 57 talarów, 23 srebrne grosze, 6 feningów (…) Na nowy mur cmentarny Gmina dała 18 talarów 3 srebrne grosze 8 feningów, który probostwo oddzielił”. Lompa opisał budowę „nowego cmentarza” pomiędzy bramą północną a krzyżem.
Czytaj dalejRatusz w Woźnikach
Decyzję o budowie ratusza podjęto w 1848 roku, kiedy to zakupiono działkę pod ten cel. Projekt wykonał architekt Niedner. Sama jednak budowa rozpoczęła się dopiero po wielkim pożarze miasta. Kamień węgielny położono z datą: 24.05.1862r. Jest to również rok ukończenia budowy.
Czytaj dalejKościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa
Herby były niewielką miejscowością graniczną, powstałą pomiędzy dawnym zaborem pruskim i rosyjskim. Część miejscowości, nazywana Herby Polskie (Herby Stare – tak jak dawna stacja kolejowa), należała do parafii w Blachowni (obecnie archidiecezja częstochowska), a druga część, zwana Herby Śląskie (Herby Nowe), należała do parafii w Kochanowicach, później zaś do parafii w Olszynie. Pierwszymi budynkami nadgranicznymi były: drewniana gospoda z 1866 roku oraz budynki celne powstałe po pruskiej stronie w 1887 roku. W 1913 roku w Herbach Śląskich wystawiono pomnik upamiętniający 100-lecie Bitwy Narodów pod Lipskiem, w 1925 roku przebudowano go na pomnik poświęcony Powstańcom Śląskim. W 1954 roku obie miejscowości połączono ze sobą. W latach 1958–1972 Herby posiadały status osiedla, a w 1973 roku nadano im status gminy.
Czytaj dalej
Sala Tradycji Magistrali Węglowej Śląsk – Porty im. inż. Józefa Nowkuńskiego
Na szczególną uwagę zasługuje Sala Tradycji Magistrali Węglowej Śląsk – Porty im. inż. Józefa Nowkuńskiego, gdzie istnieje możliwość zwiedzania i zapoznania się z historią Magistrali Węglowej Śląsk – Porty, największą inwestycją komunikacyjną w II Rzeczpospolitej, wybudowaną w latach 1925 – 1933 (magistrala węglowa umożliwiła bezpośrednie połączenie Śląska z Gdynią).
Czytaj dalej
Park Dworski w Czarnym Lesie
Park zlokalizowany jest w północnej części miejscowości. Pałac stanowi zamknięcie osi widokowej drogi prowadzącej do Woźnik. Całość składa się z dwóch części: zachodniej i wschodniej, pomiędzy którymi znajdują się stawy. Bezpośrednio wokół pałacu znajduje się wyraźnie starsza część parku.
Czytaj dalejKościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Początki Olszyny datowane są na koniec XIII wieku. W okresie nowożytnym mieszkańcy zajmowali się wypalaniem węgla drzewnego i wydobywaniem rudy żelaza. Wierni z Olszyny uczęszczali do kościoła w Cieszowej, będącego filią parafii w Sadowie. W miejscowości znajdowała się murowana kaplica z dzwonem, która została rozebrana w 1873 roku. W jej miejscu postawiono duży głaz narzutowy, który miał chronić miejsce przed plądrowaniem grobowców znajdujących się pod dawną kaplicą.
Czytaj dalej
Kościół pw. NMP Matki Kościoła
Pierwsza wzmianka o miejscowości, która nosiła nazwę „Lessovie Polonicalis”, pochodzi z 1292 roku. Miejscowość pierwotnie należała do parafii Lubecko. Życie religijne skupiało się wokół drewnianego, filialnego kościółka, który nosił wezwanie św. Wawrzyńca, a wzniesiony został z inicjatywy Piotra Bujakowskiego w 1618 roku. Dzięki dobremu uposażeniu rezydował przy nim duszpasterz w randze lokalisty. W 1803 roku wybudowano szkołę w Lisowie, do której uczęszczały także dzieci z Chwostka i Koloni Lisowskiej. W 1818 roku, na podstawie układu pomiędzy Prusami a Rosją, ustanowiono przejście graniczne Lisów – Herby, a w wiosce zamieszkał celnik o nazwisku Jonas. Za czasów Sylwiusza von Aulocka, właściciela okolicznych dóbr, wybudowano w Lisowie liczne zakłady: młyny, huty szkła, cegielnię, gorzelnię, tartak i trzy piece do wytopu rudy. Z chwilą wybudowania nowego kościoła w Kochanowicach w 1823 roku hrabia Alfred von Aulock zrzekł się patronatu nad kościółkiem w Lisowie, co sprawiło, że budowla popadła w ruinę. Od tego czasu mieszkańcy Lisowa uczęszczali na nabożeństwa do Kochanowic. W 1889 roku kościółek został rozebrany, a pozostałe po nim materiały z rozbiórki sprzedano ogrodnikowi Kadziochowi z Kochanowic, który wybudował z nich dom mieszkalny. W 1892 roku wybudowano w Lisowie dworzec kolejowy.
Czytaj dalej
Kościół cmentarny p.w. św. Walentego w Woźnikach
Istnieją pewne niezgodności co do czasu powstania obiektu. Katalog zabytków sztuki w Polsce z 1961 roku podaje 1696 rok jako datę budowy kościoła . Według Bernarda Szczecha, badacza historii ziemi woźnickiej który przeanalizował dokumenty źródłowe, jest to jedynie data remontu kościoła, zaś najstarsza wzmianka pochodzi już z 1497 roku, kiedy to pan dziedziczny na Woźnikach podarował kościołowi św. Katarzyny niwy i łąkę na Staromieściu "za kaplicą". Ten sam historyk odwołuje się do zapisów księdza Zgorkowica z 1664 roku, który zakładając swoja księgę na wstępie podał informacje, że wiara katolicka wszczepiona na ziemi woźnickiej od wieków najpierw przez kościół św. Walentego, a potem przez kościół św. Katarzyny.
Czytaj dalejKościół Parafialny p.w. Św. Katarzyny w Woźnikach
Pierwsze wzmianki o kościele pochodzą z 1347 i 1490 roku, choć parafia istnieje od XIII wieku. Jeszcze w 1569 roku kościół był drewniany, kryty gontem wspomina się również o belkach i drewnie użytym do naprawy. Na początku XVII wieku, w latach 1607-1608 na miejscu starego drewnianego zbudowano nowy kościół murowany, z wykorzystaniem pozostałości po starej budowli. Przebudowany w 1756 roku, uległ spaleniu w 1789 roku. Prace związane z odbudową rozpoczęły się w 1811 roku.
Czytaj dalej