Budynek wzniesiony został w roku 1754 w stylu zborów ewangelickich z XVIII wieku. Kościół zwrócony częścią ołtarzową ku przodowi. Wieżę w kształcie kwadratu dobudowano od strony wschodniej w 1820 roku, natomiast w 1865 roku nadbudowano jej górną część o konstrukcji szkieletowej, zakańczając strzelistą wieżyczką. Cały budynek oparty na rzucie prostokąta, murowany, potynkowany, przykryty wysokim dachem czterospadowym. Wewnątrz ołtarz ambonowy, rokokowy, flankowany, z dwiema skośnie ustawionymi kolumnami, zwieńczony Okiem Opatrzności. Do bardziej interesujących elementów wyposażenia należy także metalowa chrzcielnica z 1855 roku, oraz organy z rokokowym ornamentem.

Kościół jest rzadko, choć systematycznie użytkowany. Raz na dwa tygodnie odprawiane są tam nabożeństwa dla protestantów z okolicznych miejscowości. W samym Piasku ostatnim ewangelikiem jest kościelna, zamieszkała w przyległym budynku, tzw. "pastorówce".

Obecnie kościół i bezpośrednie otoczenie są dobrze utrzymane, kościół w połowie lat 90-tych ubiegłego wieku przeszedł generalny remont, z osuszeniem, remontem wieży i wymianą tynków.